هدایت به بالا

سلام.

این پست یه مقدار متفاوته

می خوام تشکر کنم از اقای دکتر م.الف.رحمانی

به خاطر زحماتی که کشیدن و بهم اطلاعاتی راجب پزشکی یاد دادن.و خیلی ممنونم از وقتشون که در اختیارم گذاشتن در طول تابستون

هرچند خیلی کم بود ولی من از هرفرصتی برای حرف زدن با ایشون و سوال پرسیدن و یاد گرفتن از ایشون استفاده کردم

این تشکر هم خیلی ناچیزه ولی چون این وبلاگ مال بنده است ینی فسقل دکترکوچولو موچولو

جا داره که از اولین استادم تشکر کنم

و البته امیدوارم اخرین استادم هم نباشه

و بتونم پزشکی قبول بشم و ایشون رو ناامید نکنم

اقای رحمانی میدونید که من شاگرد خیلی پررو و گستاخی بودم و هستم ولی این به خاطر روحیه ی شادیه که دارم

و هرگز قصد جسارت نداشتم و ندارم.ینی غلط بکنم داشته باشم

دیگه این که یه چیزی ازتون میخوام

اینکه هرگز هرگز هرگز هرگز هرگز ناامید نشین

شما توانایی های زیادی دارین

کافیه که خودتون رو باور داشته باشین و بدونین که می تونین

شما 12سال درس خوندید تا به این جا رسیدید که هستید

کلی زحمت کشیدید که تخصص بگیرید

پس بدونید که بیشتر از اون چه که فکر میکنید توانایی دارید

پس هرگز ناامید نشین چون

خیلی ها به شما نیاز دارن

با تشکر از زحمات فراوانتون

الف.فسقل دوکتور